|

Οι
εκδόσεις μας > Μελέτες και Δοκίμια / Ελληνικό Δοκίμιο
Τίτλος
βιβλίου |
|
Στέφανος
Μπαλής ,
Μαθηματικά και ποίηση.
Από τον Αρχιμήδη στον Ελύτη.
Ο Στέφανος
Μπαλής γεννήθηκε το 1933 στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε μαθηματικά
(πτυχίο και διδακτορικό δίπλωμα).
Δίδαξε μαθηματικά
στη μέση εκπαίδευση και στο Πανεπιστήμιο.
Έγραψε βιβλία
μαθηματικών για τη μέση και την ανωτάτη εκπαίδευση και τώρα ασχολείται
με την επιμόρφωση των καθηγητών.
Αυτό το βιβλίο
γεννήθηκε από την αγάπη του τόσο για τα μαθηματικά όσο και για
την ποίηση.
[ISBN:
960-8480-86-8]
|

|
Στέφανος
Μπαλής ,
Λυρικά Ουρανογραφήματα
Το σύμπαν
μέσα απο τα μάτια των ποιητών.
Το σύμπαν!
Ο ουρανός, ο Ηλιος, η Μέρα και η Νυχτα, η Αυγή και το Ηλιοβασίλεμα,
το Φεγγάρι και τ'άστρα, αυτός ο Κόσμος ο Μικρός, ο Μέγας.
'Ολοι μας
τον θαυμάζουμε, τον παρατηρούμε, στοχαζόμαστε για την ύπαρξη και
τη δημιουργία του. Οι αστρονόμοι τον περιγράφουν και τον εξηγούν
μέσα από τα στεροσκοπεία τους, τους δορυφόρους και τα διαστημόπλοια.
Μας ξεναγούν στο Σύμπαν.
Μια ξενάγηση,
όμως, με οδηγό τον 'Ομηρο και άλλους ογδόντα έλληνες ποιητές,
έχει τη δική της γοητεία. Το φεγγάρι - η Σελάνα της Σαπφούς -
δεν είναι μόνον ένα ουράνιο σώμα.
Ε,σεις, Κύριοι
της Τεχνοκρατίας,
λίγο πιο δεξιά,
παρακαλώ:
κρατήστε μου
μια θέση στο Α του Κενταύρου
και πάλι βλέπουμε.
Αυτό ζητά
ο Ελύτης, αυτό θα βρείτε στα Λυρικά Ουρανογραφήματα.
[ISBN:
960-84263-21-2]
|
 |
Χριστίνα
Γ. Φλόκα,
Η φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη
Στο έργο Τα
δημόσια και τα ιδιωτικά ο ποιητής μιλάει για τη θεά Φυτώ. Ευλαβείς
πιστοί της θεάς αυτής είναι όλα ανεξαιρέτως τα φυτά, όμως η ειδική
αναφορά στα βότανα και κυρίως στα μυριστικά γίνεται γρήγορα αντιληπτή
και είναι αξιοσημείωτη. Αρκεί, άραγε, η αναφορά αυτή για να έχουμε
το δικαίωμα ή τη δυνατότητα να μιλάμε για τη φαρμακογνωσία του
Οδυσσέα Ελύτη;
[ISBN:
960-8263-51-5]
|
 |
Χριστίνα
Γ. Φλόκα,
Εγώ ο Αμάραντος
(τα βότανα στο δημοτικό τραγούδι)
Σε όλες τις
συλλογές των δημοτικών τραγουδιών στιχουργούνται τα βότανα. Τα
συναντούμε στα κλέφτικα τραγούδια και στα νανουρίσματα, που πολλά
είναι αρχαιότατα βυζαντίνα, όπως και στα μοιραλόγια, τα ερωτικά
τραγούδια και τις παραλογές, μ' άλλα λόγια παντού.
Η παρουσία
των βοτάνων, δηλαδή των φυτών με φαρμακευτική χρήση, δεν συμβάλλει
μόνο στη μουσικότητα και τον νοηματικό πλούτο των δημοτικών τραγουδιών.
Λέξεις σύνθετες με πρώτο ή και δεύτερο συνθετικό κάποιο βότανο,
όπως νεραντζοφιλημένη και νεραντζομάγουλη, πικραπήγανος, τριανταφυλλοκυπάρισσος
και μοσκολίβανο, δεν αποτελούν μόνο καλολογικά στοιχεία. Δείχνουν
τη διαχρονικότητα των βοτάνων, αφού αποτελούν ένα κωδικοποιημένο
σύστημα επικοινωνίας.
[ISBN:
960-8263-19-0]
|
|
Χριστίνα
Γ. Φλόκα,
Ελένη, ανέμιζε το θειάφι...
Η φαρμακοποιία του Ομήρου
Η Χριστίνα Φλόκα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947.
Σπούδασε φαρμακοποιός στο Α.Π.Θ.
Είναι παντρεμένη με τον Γιάννη Βογιατζή και μητέρα δύο παιδιών.
Έχει γράψει άλλα δύο βιβλία που εκδόθηκαν από τις "Νησίδες":
Η φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη (1998)
Εγώ, ο Αμάραντος (2003)
Πώς και πότε χρησιμοποιούσαν οι ομηρικοί ήρωες το καθαρτήριο θειάφι;
Πότε και πώς παρασκεύαζαν και χρησιμοποιούσαν τα αιθέρια και αρωματικά έλαια;
Πώς μεταμόρφωσε η Κίρκη τους συντρόφους του Οδυσσέα σε χοίρους;
Τι ήταν ο "λωτός" των Λωτοφάγων, που έκανε τους ανθρώπους να ξεχνούν τα πάντα για τον εαυτό τους και τη ζωή τους;
Ποιος ήταν ο ρόλος των θεραπευτών στα ομηρικά έπη;
Στα παραπάνω και σε άλλα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει η γλαφυρά γραμμένη μελέτη της Χριστίνας Φλόκα.
Αποτελεί το τρίτο μέρος της τριλογίας που άρχισε να εκδίδεται το 1998 (Η φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη) και συνεχίστηκε το 2003 (Εγώ, ο Αμάραντος. Τα βότανα στο δημοτικό τραγούδι).
Έγραψαν για τη Φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη:
Υπάρχει ένας τουλάχιστον χαρακτηρισμός, λησμονημένος μάλλον, ελάχιστα χρησιμοποιούμενος σήμερα σε συζητήσεις γύρω απ' τα βιβλία και που είναι: χαριτωμένο! Να τι θα μπορούσα να πω γι' αυτό το ανάγνωσμα-ποίημα, που η ανάγνωσή του μου έφερε μια μικρή ανάσα απόλαυσης, λίγο άρωμα λεβάντας απ' τους λοφίσκους των Κυκλάδων.
Ευγένιος Αρανίτσης
Η "Φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη" θα μου ξέφευγε οπωσδήποτε και θα έχανα την ευκαιρία να χαρώ τη σοφία και την ευαισθησία σας.
Mario Vitti
Κύριο τόλμημα της συγγραφέως ήταν να δείξει την κρυπτή και θεραπευτική μαζί χάρη που έχει η μεροληπτική ανάγνωση των αποσπασμάτων ενός μείζονος έργου, όπως αυτό του Ελύτη. Μ' αυτό το σχέδιο κατά νουν, περιδιαβαίνει το έργο του ποιητή σαν να είναι διασπαρμένος ανά τη χώρα κήπος.
Νίκος Κολοβός
[ISBN:
978-960-8263-74-1]
|
|
Πώλ
Λαφάργκ,
Το δικαίωμα στην τεμπελιά
Ο Πωλ Λαφάργκ (Κούβα 1842 - Παρίσι 1911) ήταν γαμπρός του Καρλ Μαρξ (είχε παντρευτεί τη θυγατέρα του Λάουρα, μαζί με την οποία αυτοκτόνησε το 1911 για να αποφύγουν τα γηρατειά).
Το μικρό αυτό βιβλίο (που εκδόθηκε το 1880) προκάλεσε αμηχανία στους σοσιαλιστές και τους δίχασε.
Προκάλεσε αμηχανία, γιατί ήταν γραμμένο από τον γαμπρό του Μαρξ και πήγαινε κόντρα στα συνθήματα των εργατικών αγώνων της εποχής εκείνης, που ήταν «Δουλειά για όλους!» κτλ.
Τους δίχασε, γιατί άλλοι έκριναν ότι εναντιωνόταν στους εργατικούς αγώνες (που εστιάζονταν στην εξασφάλιση δουλειάς για τους εργάτες) και άλλοι ενθουσιάστηκαν με τον ριζοσπαστικό τρόπο με τον οποίο αξίωνε «ανθρώπινη ζωή» για τον εργάτη.
Το βιβλίο συνοδεύεται από ολιγοσέλιδο Επίμετρο του μεταφραστή, στο οποίο αναγράφονται αναλυτικά οι αντιδράσεις των σοσιαλιστών και αργότερα των κομουνιστών απέναντι στο βιβλίο και στο οποίο παρουσιάζονται ορισμένες σκέψεις για το «πρόβλημα» του ελεύθερου χρόνου και τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζεται στις Δυτικές κοινωνίες.
Όπως γράφει ο Λαφάργκ:
Μία αλλόκοτη
τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών στα οποία βασιλεύει
ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη
δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά, που φτάνει μέχρι
την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων
του.
Για να δοθεί
δουλειά σε όλους τους ακαμάτηδες της τωρινής κοινωνίας, για να
μπορέσει να αναπτυχθεί απεριόριστα ο βιομηχανικός εξοπλισμός,
θα πρέπει η εργατική τάξη να αναπτύξει απεριόριστα τις καταναλωτικές
της ικανότητες.
Αν η εργατική
τάξη, ξεριζώνοντας από την καρδιά της το διεστραμμένο πάθος που
την κυβερνά και διαστρεβλώνει τη φύση της, ύψωνε το ανάστημα της
για να σφυρηλατήσει έναν ατσάλινο νόμο που θα απαγόρευε σε όλους
να δουλέψουν περισσότερο από τρείς ώρες την ημέρα, η Γη θα ένιωθε
να γεννιέται πάνω της ένας καινούριος κόσμος ...
[ISBN:
960-8480-99-Χ]
|

|
Καζιμίρ
Μάλεβιτς,
Η τεμπελιά,
Πραγματική αλήθεια του ανθρώπου.
Σουπρεματισμός
Με είκοσι έργα του ζωγράφου
[ISBN:
960-8480-19-1]
|
 |
Χρήστος Τσολάκης,
Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική
Ο Χρίστος Τσολάκης πέθανε στις 31 Ιουλίου 2012
ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ
Το χάσμα γέμισε άνθη
Βασικά γνωρίσματα της γλώσσας
Γλώσσα και σκέψη
Από την ιστορία της ελληνικής γλώσσας
Ι. Το δέντρο των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών
ΙΙ. Η κοιτίδα των Ινδοευρωπαίων
ΙΙΙ. Και πάλι η κοιτίδα
ΙV. Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες
V. Προελληνικές λέξεις
VΙ. Και πάλι οι προελληνικές λέξεις
Οι σημασίες των λέξεων
Ι. Το πλάτεμά τους
ΙΙ. "Άπεφθος χρυσός"
ΙΙΙ. Το στένεμά τους
ΙV. Λέξεις που χειροτερεύουν
V. Λέξεις που καλυτερεύουν
VΙ. Όπου το καισαρίκιον γίνεται σαρίκι
VΙΙ. Κύμα κύμα και τσίμα τσίμα
VΙΙΙ. Ο Κρητικός και το παιδί
ΙΧ. Uso Massalia και ούζο Τυρνάβου
Οι αλλαγές των λέξεων
Ι. Όπου το φαγείν γίνεται φαγί
ΙΙ. Θυμός και θυμός
ΙΙΙ. Έλληνες και Γραικοί
ΙV. "Το των Ελλήνων όνομα…"
V. Από την εκκλησία στην εκκλησιά και από τη λειτουργία στη λειτουργιά
VΙ. Από το κύρος στον Κύριο και από τον Κυριακό στον Κυριάκο
VΙΙ. "Η ασύγχυτος ένωσις"
VΙΙΙ. Έγινε και ο ηγούμενος Γούμενος και η ηγουμένη Γουμένισσα
ΙΧ. Από τον Εκάδημο στην Ακαδημία
Χ. Μέλας και μαύρος
ΧΙ. Και λίγος Τζ. Ροντάρι
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ
Α. Από τον αγώνα του λόγου
1. Το γλωσσικό ζήτημα και τα σχολικά αναγνωστικά
2. Αγώνας και αγωνία του λόγου
3. Ο πιο δυνατός λόγος
4. Συνειδητή επιλογή
5. Άνοιγμα και κλείσιμο του λόγου
Β. Τρεις δάσκαλοι του λόγου
1. Οι δάσκαλοι της γλώσσας (Μ. Τριανταφυλλίδης, Ε. Παπανούτσος)
2. Usus norma loquendi (ψυχές οι λέξεις)
3. Ιωάννης Κακριδής (μελετητής, μαχητής και δάσκαλος του νεοελληνικού λόγου)
Γ. Από τις σημασίες των λέξεων
1. Σημασιολογικά ζεύγη Ι: νύμφη και νύφη
2. Σημασιολογικά ζεύγη ΙΙ: εργαλείο και αργαλειός
3. Ταυτόσημα και συνώνυμα: ωραίος και όμορφος
4. Και πάλι τα συνώνυμα: φιλάντρα και επισείων
Δ. Από τις παροιμιακές φράσεις
1. Ένα αλλά λέοντα
2. Ες αύριον τα σπουδαία
3. Μετά φανών και λαμπάδων
4. Οψόμεθα εις Φιλίππους
5. Αυτός έφα
6. Αιδώς Αργείοι
7. Προκρούστεια κλίνη
8. Δαναΐδων πίθος
9. Timeo Danaos … - Ο τρώσας και ιάσεται
10. Επί παντός του επιστητού. Μέτρον άριστον
11. Πάντα ρει
12. Υπερέβη τα εσκαμμένα ή υπερέβη τα εσκεμμένα;
Ε. Από τα πάθη των φθόγγων
1. Αγγελιαφόρος ή αγγελιοφόρος
2. Όπου η σεισουράδα γίνεται σουσουράδα
3. Όπου το λαγού λαγού γίνεται λάου λάου
4. Από την κνίσα στην τσίκνα
5. Από τη σκια, με τον ήλιο, στον ήσκιο/ ίσκιο
6. Το αστραποπελέκι που έγινε αστροπελέκι
ΣΤ. Από τα ρήματα στα ρήματα
1. Διαθέσεις και φωνές
2. Το βάλλω και τα σύνθετά του
3. Ρήματα σε -βολώ και -κοπώ
4. Ρήματα σε -μανώ και -λογώ
5. Αύξηση και αυξημένα προβλήματα
6. Το λάθος που γίνεται κανόνας
7. Από τα λάθη που γίνονται κανόνας στις παρετυμολογίες
8. Παρετυμολογιών το ανάγνωσμα
Ζ. Επιρρήματα και επιρρήματα
1. Ως και σαν
2. Τέλεια και τελείως, έκτακτα και εκτάκτως
3. Καταρχήν και κατ' αρχάς, έμμεσα-άμεσα και αμέσως
4. Κάποιος κάπου κάποτε
5. Τόσο πολύς ή τόσος πολύς;
Η. Από τις περιπέτειες των αντωνυμιών
1. Έλξη αναφορικού. Όλων όσων ή όλων όσοι;
2. Πώς αγαπώ όποιον φορεί ενδύματα θλιμμένα
3. Ότι και ό,τι
4. Λίγα ακόμη για τα ότι/ ό,τι
Θ. Από τα πάθη των λέξεων
1. Συντομογραφίες
2. Ακρωτηριασμός των λέξεων και ποιητική γλώσσα
Ι. Η στίξη
1. Η σημασία της στίξης
2. Η τελεία
3. Το κόμμα και οι όμοιοι όροι
4. Το κόμμα και τα μόρια/ επιρρήματα
5. Το κόμμα στην περίοδο του λόγου
6. Το κόμμα στην περίοδο του λόγου (συν.)
7. Το κόμμα του Ξενόπουλου
8. Το κόμμα και οι παρενθετικές προτάσεις
9. Το κόμμα και το και
10. Το κόμμα και το και (συν.)
11. Άνω τελεία
12. Διπλή τελεία
13. Τα εισαγωγικά
14. Η παρένθεση. Η διπλή παύλα
15. Η παύλα
16. Τα αποσιωπητικά
17. Το ερωτηματικό
18. Το θαυμαστικό
ΙΑ. Οι μήνες του έτους
1. Όλοι τους ρωμαϊκοί και όλοι τους ελληνικοί
2. Όλοι τους ρωμαϊκοί και όλοι τους ελληνικοί (συν.)
ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ
Γλώσσες και γλώσσες
Γλώσσες του κόσμου
Παροιμιακές φράσεις και λέξεις
Παρώνυμα και παρώνυμα
Ξένες λέξεις και γλωσσική παιδεία
Τα άγρια και τα ήμερα των λόγιων και των ημιλόγιων
Επαγγελματικά θηλυκά
Τα καμώματα του τελικού -ν
"Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος ποιητής μας"
Αχιλλέας Τζάρτζανος. Ο μεγάλος λησμονημένος και ο προφητικός
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ
Ορθογραφιών/ Ανορθογραφιών το ανάγνωσμα
Ι. Αλίμονο και όχι αλλοίμονο/ αλήμονο…
ΙΙ. Αλλήθωρος και όχι αλλοίθωρος…
ΙΙΙ. Από την ώρα στο αγώρι…
IV. Η ώρα με τα ωραία της παιδιά κι εγγόνια
V. Και ο αετός και ο αϊτός
VI. Αλλιώς, αλλιώς αηδόνα μου
VII. α. Συνίζησης ενδοχώρα και επίγονοι. Από τη δουλεία στη δουλειά
VIII. β. Συνίζησης ενδοχώρα και επίγονοι. Από την έν-νοι-α στην έν-νοια / έγνοια
IX. γ. Συνίζησης ενδοχώρα και επίγονοι. Και το δύο και το δυο
X. δ. Συνίζησης ενδοχώρα και επίγονοι. Σύρε ταχιά στην ώρια τη σπηλιά
XI. Ορθογραφίας καμώματα. Ανελλιπώς και όχι ανελλειπώς
XII. Βιοτικός και όχι βιωτικός…
XIIΙ. Γενέθλια και όχι γεννέθλια…
XIV. Δικλίδα και όχι δικλείδα…
XV. Λόγιες οικογένειες λέξεων (διηθώ και όχι διηθίζω)
XVI. Ορθογραφικά: Οι εξαιρέσεις των εξαιρέσεων (αμνηστία)
XVII. Ορθογραφικοί καβγάδες ή καυγάδες;
XVIII. Ορθογραφικές αναταράξεις (μαζί και όχι μαζύ/ μαζή)
XIX. Από τη Μοίρα στο νινί
XX. Ορθογραφικών αναταράξεων συνέχεια (ξέρω και όχι ξαίρω)
XXI. Προσφύγων επαναπατρισμός… (από τον πάλληκα στο παλληκάρι)
XXII. Από διφορούμενα σε διφορούμενα (πλατειάζω και όχι πλατυάζω)
XXIII. Κι άλλα διφορούμενα… (από τον παπά ώς το ρεβίθι)
XXIV. Από τη στήλη στο στηλιτεύω…
XXV. Τα σινάφια/ συνάφια και οι συγχύσεις/ συγχίσεις τους
XXVΙ. Ο τρελός, η τρέλα και τα λλ τους
XXVΙΙ. Ο αόριστος των ρημάτων
XXVΙΙΙ. Αριθμητικών ορθογραφία
Usus est norma loquendi (Η χρήση ρυθμίζει τους νόμους του λόγου)
Usus fecit legem (Η χρήση δημιούργησε τον νόμο)
Απέραντος ο γλωσσικός μας ουρανός
Λέξεις λέξεις λέξεις
Ι. Η καθαρεύουσα της Δημοτικής
ΙΙ. Μορφολογία: ιδιόκλιτα (το μηδέν και το σύμπαν)
ΙΙΙ. Μορφολογία: αρχαιόκλιτα (η οδός και η διαγώνιος)
IV. Μορφολογία: αρχαιόκλιτα (ο ιχθύς, ο μυς, η δρυς)
V. Μορφολογία: ελλειπτικά (από το δείλι στο δειλινό)
VI. Μορφολογία: ελλειπτικά (από το όφελος στην ωφέλεια)
VII. Μορφολογία: άκλιτα (Πάσχα)
VIII. Μορφολογία: άκλιτα (της κ. Παπαδοπούλου)
IX. Μορφολογία: διπλόκλιτα (πού ήσουν νιότη πόλεγες πως θα γινόμουν άλλος)
X. Μορφολογία: διπλόκλιτα (πονούν τα λαιμά μου)
XI. Μορφολογία: διπλόμορφα (γέροντας και γέρος)
XII. Μορφολογία: διπλοκατάληκτα (από την ανεμώνη στην ανεμώνα)
XIII. Μορφολογία: αρχαιόκλιτα. Επίθετα σε -ης, -ης, -ες (ο διεθνής, η διεθνής, το διεθνές)
ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ
1. Ιριδισμοί του "και"
2. Το "άγω" και οι αμαρτίες του
3. Γραμματική γραμματική και Ποιητική γραμματική. Δώδεκα παραλλαγές στο ίδιο θέμα
4. Η γλώσσα της κρητικής μαντινάδας
5. Η γλώσσα του παιδιού
6. Από τη δραχμή στο ευρώ
*Σε συνεργασία με τον ραδιοφωνικό σταθμό 9,58 της ΕΡΑ-3
O Xρίστος Tσολάκης είναι καθηγητής της νεοελληνικής γλώσσας στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Yπηρέτησε στη γενική εκπαίδευση ως καθηγητής, σχολικός σύμβουλος και διευθυντής της ΣEΛME και του ΠEK Θεσσαλονίκης. Mετείχε στις επιτροπές που εργάστηκαν για την εισαγωγή και την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και στον δημόσιο βίο. Ήταν επικεφαλής των συγγραφικών ομάδων που, με τη συνεργασία του KEME/ Παιδαγωγικού Iνστιτούτου, έγραψαν τα βιβλία "Nεοελληνική γλώσσα" για το γυμνάσιο και "Έκφραση-Έκθεση" για το λύκειο. Aσχολήθηκε, και ασχολείται, με θέματα γλώσσας, διδασκαλίας της γλώσσας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Στους τόμους αυτούς πραγματεύεται θέματα γλώσσας εν γένει και της ελληνικής γλώσσας ειδικότερα, από κλίση ρημάτων και ουσιαστικών έως τη σύνταξη ορισμένων δύσκολων ρημάτων, καθώς και θέματα στίξης ―στην οποία αφιερώνει περίπου 200 σελίδες (στον δεύτερο τόμο).
|
|
|
|
1
| - |
2
| - |
3
| - |
4
| - |
5
| - |
6
| - |
7
| - |
8
| - |
9
| - |
10
|
|
επιστροφή
στις εκδόσεις μας ...
|
|